Arrest analyse - drijfmestarres - Arrest analyse Essentie Dit arrest gaat over de strafbaarheid - Studeersnel (2024)

Vak

Universiteit

Maastricht University

Geüpload door:

Aanbevolen voor jou

• 4Taak 3 schemaInleiding Nederlands Straf- en StrafprocesrechtWerkgroep uitwerkingen100% (1)
• 2Elektriciteitsarrest (samenvatting)Inleiding Nederlands Straf- en StrafprocesrechtSamenvattingen100% (2)
• 3Aantekeningen Inleiding Nederlands straf- en strafprocesrecht, college 2Inleiding Nederlands Straf- en StrafprocesrechtCollege-aantekeningen100% (1)
• 2Taak 12 - schemaInleiding Nederlands Straf- en StrafprocesrechtPractica100% (1)

  See Also

  Drijfmest - Arrest | WorldSupporter Summaries and Study Notes
• 2Rune Scape arrest (samenvatting)Inleiding Nederlands Straf- en StrafprocesrechtSamenvattingen100% (1)

Reacties

Andere studenten bekeken ook

• Arresten Inl. Strafrecht Deel I
• College 1
• Samenvatting jurisprudentie, Damrak
• En Doctor, M.A. en J.L. Baar. (2017 ) De motivering van de voorlopige hechtenis schiet tekort. De gronden die tot eerdere artikelen en commentaren hebben geleid, zijn nog onverkort aanwezig, Tijdschri
• Herschreven Strafprocesrecht
• Bronnen Nederlands SE1

Gerelateerde documenten

• Inleiding strafrecht BB
• Rechtspraak Tentamen 30-03
• Antwoorden Tentamen Strafrecht 2020-2021
• Week 5 - Uitwerkingen week 5
• Week 4 - Uitwerkingen week 4
• Week 3 - Uitwerkingen week 3

Gerelateerde Studylists

Arrest analyse

EssentieDit arrest gaat over de strafbaarheid (strafrechtelijke aansprakelijkheid en daderschap) vanrechtspersonen. In dit arrest wordt gekeken aan welke eisen voldaan moet zijn om eenrechtspersoon als dader van een strafbaar feit aan te kunnen wijzen. Tevens wordt ergekeken wanneer een gedraging in redelijkheid aan een rechtspersoon kan wordentoegerekend. Artikel 51 van het Wetboek van Strafrecht speelt hier een centrale rol in.

Feiten

De verdachte (de rechtspersoon) beheert in opdracht van Y BV een stuk grond in GrooteKeeten (gemeente Zijpe), dat eigendom is van Y BV. In de praktijk wordt deze grond gewoonbeheerd door een natuurlijk persoon, welke in loondienst is van Y BV. Op dit stuk grondwordt drijfmest gevonden, terwijl het strafbaar is om drijfmest te gebruiken op niet-beteelde grond. De verdachte wordt ten laste gelegd dat zij drijfmest heeft gebruikt op hetstuk grond.

Volgens de raadsman van verdachte kan verdachte niet als dader aangemerkt worden, ditaangezien onbekenden de mest op haar land hebben gebruikt. Zij weet niet wie dit heeftgedaan en zij heeft er ook geen toestemming voor gegeven. Het hof stelt dat verdachteverantwoordelijk is en niet voldoende maatregelen heeft genomen om het dumpen vandrijfmest te voorkomen.

Overweging

Hof: De beheerder van een stuk grond heeft de taak om ervoor te zorgen dat het wordtbeheerd volgens de wettelijke voorschriften. Het is in dit geval niet aannemelijk datverdachte alle maatregelen heeft genomen om te verhinderen dat derden van dit stuk grondgebruik konden maken om zich van hun mest te ontdoen. Het hof veroordeelt verdachte indeze zaak.

HR: Het oordeel van het hof dat de gedraging redelijkerwijs aan verdachte kan wordentoegerekend, is niet naar de eis der wet met redenen omkleed. Het hof heeft namelijk nietvastgesteld welke taken en bevoegdheden het aan verdachte opgedragen beheer inhielden,gelet op de relatie tussen haar en de eigenares en opdrachtgeefster A B. en de bij die B.in dienst zijnde feitelijke beheerder. De Hoge Raad vernietigt de uitspraak van het hof enverwijst de zaak naar de Economische Kamer van een aangrenzend hof, waaruit vrijspraakzal volgen.

rechtsregel

Bij de beantwoording van de vraag of een rechtspersoon als dader kan worden aangemerkt,dient er gekeken te worden naar verschillende criteria. Daarbij dienen ook dezogeheten IJzerdraadcriteria uit het ijzerdraadarrest in overweging te worden genomen. Eenrechtspersoon kan gezien worden als dader van een strafbaar feit als de gedraging in

redelijkheid aan de rechtspersoon kan worden toegerekend, dit blijkt uit dewetsgeschiedenis van artikel 51 Sr.

Rechtsvraag

Kan de verdachte als beheerster van de grond in casus worden aangemerkt als dader vaneen strafbaar feit?

Vervolgens dient men antwoord te vinden op de vraag wanneer een (verboden) gedraging inredelijkheid aan een rechtspersoon kan worden toegerekend. Het antwoord op die vraag isafhankelijk van de concrete omstandigheden van het geval.

Een algemene regel is dus moeilijk te formuleren. Het gaat er echter wel om dat degedraging heeft plaatsgevonden in de sfeer van de rechtspersoon. Zo’n gedraging kan danworden toegerekend aan die rechtspersoon. Er moet dan voldaan zijn aan een of meerpunten.

De Hoge Raad oordeelde in casus als volgt in r. 3:

“Van een gedraging in de sfeer van de rechtspersoon zal sprake kunnen zijn indien zich een ofmeer van de navolgende omstandigheden voordoen:

• het gaat om een handelen of nalaten van iemand die hetzij uit hoofde van eendienstbetrekking hetzij uit anderen hoofde werkzaam is ten behoeve van de rechtspersoon,
• de gedraging past in de normale bedrijfsvoering van de rechtspersoon,
• de gedraging is de rechtspersoon dienstig geweest in het door hem uitgeoefende bedrijf,
• de rechtspersoon vermocht erover te beschikken of de gedraging al dan niet zouplaatsvinden en zodanig of vergelijkbaar gedrag werd blijkens de feitelijke gang van zakendoor de rechtspersoon aanvaard of placht te worden aanvaard. Onder bedoeld aanvaardenis mede begrepen het niet betrachten van de zorg die in redelijkheid van de rechtspersoonkon worden gevergd met het oog op de voorkoming van de gedraging. Daarbij verdientopmerking dat laatstbedoelde (...) ‘ijzerdraadcriteria’ weliswaar zijn ontwikkeld met het oogop het functionele daderschap van een natuurlijke persoon (...), maar dat zij in voorkomendegevallen tevens kunnen fungeren als maatstaven voor de toerekening van een gedraging vaneen natuurlijk persoon aan een rechtspersoon.”

De Hoge Raad vernietigt het arrest van het hof. Het hof heeft namelijk niet vast kunnenstellen of de verboden gedraging binnen de sfeer van de rechtspersoon lag. Zo hadgeconstateerd moeten worden welke taken en bevoegdheden de verdachte had. Verdachtehad namelijk niet het feitelijk beheer van het stuk grond.

De Hoge Raad vernietigt het arrest en verwijst de zaak terug naar de Economische Kamervan het Hof te ’s-Gravenhagen